Το αντίο στον μεγάλο αρχηγό

Γεννημένος στης στης 27 Οκτωβρίου του 1971 στην Λυδία Καβάλας ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα παίζοντας στην τοπική ομάδα. Χρειάστηκαν μόνο λίγα χρόνια για να πάρει την πρώτη του μεταγραφή σην Καβάλα το 1988 και ακόμα λιγότερα για να κάνει το όνειρο του παραγματικότητα και να φορέσει τα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας του ΠΑΟΚ το 1992, κάνοντας το ντεμπούτο του στα γήπεδα της πρώτης εθνικής. Θα μείνει στον ΠΑΟΚ για πέντε χρόνια και θα συνδέσει το όνομα του με μεγάλες επιτυχίες του συλλόγου όπως ο αποκλεισμός της Άρσεναλ μέσα στο Χάιμπουρι, επιτυχίες που θα του εξασφαλίσουν την μεταγραφή του στην Λέστερ Σίτυ το 1997.

Θα μείνει στην Αγγλία 3 χρόνια και θα κατακτήσει το Λιγκ καπ με τα χρώματα της Λέστερ το 1999. Επόμενος σταθμός στην ποδοσφαιρική του καριέρα ήταν η ΑΕΚ με την οποία κατέκτησε το κυπελλο Ελλάδος το 2002. Το 2004 θα αποκτηθεί απο την Μπολόνια και θα μετακομίσει για ένα χρόνο στο Ιταλικό πρωτάθλημα, προτού επιστρέψει στην αγαπημένη του ομάδα τον ΠΑΟΚ για να τερματίσει την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Ζαγοράκης και εθνική

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1994,ύστερα από μια πετυχημένη σεζον στην πρώτη εθνική κατηγορία με την φανέλα του ΠΑΟΚ, ο Θοδωρής Ζαγοράκης θα κλειθεί να συμμετάσχει για πρώτη φορά σε αγώνα της Εθνικής ομάδας με αντίπαλο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των νήσων Φερόες. Η πρώτη παρουσία του
Ζαγοράκη θα συνδύαστεί με την επιβλητική νίκη (1 – 5) του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Από εκείνη την ημέρα η ποδοσφαιρική του μοίρα έμελε να συνδεθεί άμεσα με την Εθνική ομάδα, της οποίας την γαλανόλευκη φανέλα φόρεσε 119 φορές κατατάσοντας τον ευατό του στο κλαμπ των μεγαλύτερων ποδοσφαιριστών του πλανήτη με 100 και πλέον συμμετοχές στις εθνικές τους ομάδες. Συνέδεσε το όνομα του με την μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου, όταν στης 4 Ιουλίου του 2004 μαζί με μια παρέα από έλληνες ποδοσφαιριστές, περιφρονημένους από πολλούς Έλληνες φιλάθλους, κατάφερε να να υψώσει στον ουρανό της Λισαβώνας το Πανευρωπαικό κύπελλο. Ένα θαύμα που έβγαλε εκατομμύρια έλληνες σε όλο τον κόσμο στούς δρόμους.

Τα χρόνια όμως περνούν και έτσι πέρασαν και τα ποδοσφαρικά χρόνια του Θοδωρή που αποφάσισε να εγκαταλήψει την εθνική ομάδα στης 11 Οκτωβρίου του 2006 μετά τον αγώνα για τα προκριματικά του Euro 2008 με την Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Αύριο ο Τέο θα ξαναφορέσει για 120η και τελευταία φορά το κοντό παντελονάκι και την φανέλα με το εθνόσημο, σε ένα φιλικό παιχνίδι που διοργανώθηκε προς τιμήν του και θα διεξαχθεί στο γήπεδο που αγάπησε και αγαπήθηκε. Δεν ξέρω αν το γήπεδο θα είναι γεμάτο, ίσως και να μην είναι. Αυτό που ξέρω είναι πως ποτέ κανείς από έμας που τον είδαμε ζωντανά στο γήπεδο ή από την οθόνη της τηλεόρασης μας δεν πρόκειται να τον ξεχάσουμε. ‘Οχι γιατί υπήρξε τεράστιος ποδοσφαιριστής, αλλά γιατί υπήρξαν τεράστια τα κατορθώματα του.